Toen Jolanda in juni 2022 op vakantie in Kreta aankwam, deed haar knie erg veel pijn. In eerste instantie dacht Jolanda dat ze te lang had gestaan. Na een echo bleek Jolanda een trombosebeen te hebben. Een jaar lang liep ze van arts naar arts en kon zich alleen voortbewegen in een rolstoel. Pas nadat ze voor een consult bij de oedeemfysiotherapeut kwam, werd ze naar wens geholpen. Sindsdien draagt Jolanda de compressiehulpmiddelen Mobiderm Autofit en Cicatrex Contour van Thuasne. “Ik ben weer mobiel en kan zelfs weer op vliegvakantie!”

Hieronder zie je een video met de ervaring van Jolanda. Haar ervaring is ook uitgewerkt in tekst onder de video.

Hoe is het oedeem ontstaan?

 “Toen ik op vakantie ging, was het heel druk op Schiphol en ik moest veel wachten en staan. Ik dacht dat dat de oorzaak was van mijn pijnlijke, dikke been en dat het vanzelf wel over zou gaan. Maar mijn been werd alleen maar erger, het werd steeds dikker. En daarna werd mijn been ook heel erg rood.

Toen ik na acht dagen terugvloog, kon ik bijna niet meer lopen. Ik ben toen direct naar de huisartsenpost gegaan en ben meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis.”

Wat was de indicatie?

“Normaal krijg je de uitslag van de specialist. Maar degene die de echo maakte, zag het gelijk al. Het bleek een trombosebeen te zijn. Ik kreeg bloedverdunners voor zes weken. Het lopen was bar slecht. Elke keer als ik ging lopen, voelde het aan als een paar messteken die in mijn knie werden gestoken. Het was echt niet te doen. Zodra ik in de ochtend mijn bed uitkwam en ging lopen werd mijn been al meteen helemaal dik.”

Welk pad heb je belopen totdat je bij de therapeut kwam?

“Het was een heel lang pad. Nadat ik na zes weken was gestopt met de bloedverdunners, is mijn been elke dag door de thuiszorg gezwachteld. Dat deden ze steeds strakker. Totdat op een gegeven moment mijn been helemaal rood werd en ik radicaal moest stoppen met de zwachtels. Ik had zelfs weer een trombosebeen, dus moest ik ook weer aan de bloedverdunners. Die heb ik bijna een jaar moeten slikken, ondanks het feit dat dat natuurlijk ook niet goed is voor je gezondheid.

Ik ben van de ene arts naar de ander arts gegaan. Uiteindelijk is er een scan gemaakt. Daarop was niet veel slijtage te zien, dus dat kon de pijn niet veroorzaken. Toen ben ik doorverwezen naar de revalidatiearts. Dat heb ik geweigerd, want ik wilde een echte oplossing. Ondertussen zat ik een jaar in een rolstoel. Ik was daardoor erg belemmerd. Ik kon niet fietsen en dat vond ik het ergste. Lopen ging bijzonder moeizaam. Ik bleef voornamelijk thuis en liep meestal alleen van de keuken naar de kamer. Als ik naar buiten wilde, moest ik in de rolstoel. Ik had geen compressiemiddelen, alleen zwachtels. Maar dat hielp niets. Mijn been bleef dik en rood. Uiteindelijk ben ik via de huisarts doorverwezen naar een oedeemtherapeut.”

Hoe verliep de behandeling bij de oedeemfysiotherapeut?

“De behandeling was letterlijk mijn laatste hoop. Ik was eerst wat sceptisch. Ze aaide heel zachtjes over mijn knie, zodat het niet teveel pijn deed. Nadat ik een paar keer langs was geweest, voelde het alsof het de goede kant op ging. Ze was gespecialiseerd en zocht naar veel verschillende mogelijkheden.

Als eerste kwam ze met een heel zwaar en dik compressiemiddel, de van Thuasne (Mobiderm Autofit). Het gaf direct stevigheid aan mijn been. En door de druk werd de pijn minder. Het voelde wel dik aan, maar ik was gelijk weer mobiel en kon ook weer fietsen. Ik droeg het dag en nacht. Bij warm weer deed ik het weleens uit.

Door het warme weer werkte het klittenband steeds minder goed en ging het steeds meer zakken. Na drie maanden heb ik aan mijn therapeut doorgegeven dat het niet meer werkte. Het oedeem was ondertussen wel afgenomen. Daardoor had ik ook minder pijnklachten in de knie, omdat er minder vocht zat. Toen is mijn therapeut verder gaan zoeken en is iemand van Thuasne langsgekomen.”

Hoe verliep dat?

“Ik kreeg een broek, de Cicatrex Contour. Toen ik het aantrok wist ik meteen dat het goed zat. Het is een soort strakke sportlegging. Ik merkte dat ik weer alles kon doen. Door de compressiehulpmiddelen ben ik uit mijn rolstoel gekomen en werd ik weer helemaal mobiel. Ik draag het iedere dag.

Het is dan ook elke keer een feest als ik een nieuwe broek ontvang!”

Zodra ik opsta, doe ik mijn Cicatrex Countour compressiebroek al aan. Anders loopt mijn been weer helemaal vol met vocht. Het is en blijft een hulpmiddel en soms gaat het ook mis. Dan krijg ik ineens weer een steek in mijn knie. En de broek is ook erg warm. Ik zweet erg veel. Gelukkig is het makkelijk om aan te trekken. Van de verzekering mag ik twee keer per jaar een broek bestellen. Maar op een gegeven moment is de rek eruit. Dat merk ik dan met lopen, dan ga ik zwalken en moet ik vaker zitten. Het is dan ook elke keer een feest als ik een nieuwe broek ontvang!”

En nu?

“Eén van de ergste dingen vond ik dat ik niet meer kon vliegen. Ik kon niet te lang stilzitten in het vliegtuig. Nu kan ik weer maximaal 4 uur vliegen. Dat is voor mij genoeg om een fijne zonvakantie te houden. Ik ben net weer naar Kreta gevlogen. Heerlijk!”